Satranç oynamanın günah olup olmadığı konusu, İslam alimleri arasında farklı görüşlere neden olmuştur. Bu farklılıkların temelinde, satrancın oynanma amacı ve şekli yatmaktadır.
- Haram Görenler: Bazı alimler, satrancın kumar gibi vakit kaybına ve **ibadet**ten alıkoymaya neden olabileceği gerekçesiyle haram olduğunu savunmuşlardır. Ayrıca, satranç oynarken şans faktörünün olmaması, bazı alimler tarafından eleştirilmiştir.
- Mekruh Görenler: Bir kısım alim, satrancı doğrudan haram olarak nitelendirmese de, zikir ve faydalı işlerden alıkoyması, kin ve düşmanlığa yol açabilmesi gibi nedenlerle mekruh görmüşlerdir. Mekruh, harama yakın bir kavramdır ve kaçınılması tavsiye edilir.
- Mubah Görenler: Çoğunluktaki alimler ise, satrancın zekayı geliştiren, stratejik düşünmeyi teşvik eden ve faydalı bir eğlence aracı olarak kullanılması durumunda mubah (caiz) olduğunu belirtmişlerdir. Ancak, satrancın para karşılığı oynanması veya ibadetten alıkoyması durumunda haram olacağı konusunda görüş birliği vardır.
Özetle, satranç oynamanın dini hükmü, oynanma şekli ve amacına göre değişiklik göstermektedir. Faydalı bir amaçla, ibadetten alıkoymadan ve kumar unsuru taşımadan oynanan satranç, çoğu alime göre caizdir.